معنی سرزمین فلاسفه

اطلاعات عمومی

فرهنگ معین

فلاسفه

(فَ س فِ) [ع. فلاسفه] (اِ.) جِ فیلسوف.


سرزمین

(~. زَ) (اِمر.) مرز و بوم.

لغت نامه دهخدا

فلاسفه

فلاسفه. [ف َ س ِ ف َ / ف ِ] (از ع، اِ) ج ِ فیلسوف. حکیمان. (فرهنگ فارسی معین). این جمع فلسفی است که به معنی حکیم باشد. (غیاث): از حال بزرگان رأی، و مشاهیر شهر و فلاسفه میپرسید. (کلیله و دمنه). || اسم مرکبی است از معاجین کبار که مادهالحیاه نامند. (فهرست مخزن الادویه).


سرزمین

سرزمین. [س َ زَ] (اِ مرکب) ملک.مملکت. ناحیت. کشور. اقلیم. مرز و بوم:
سحرگه رهروی درسرزمینی
همی گفت این معما با قرینی.
حافظ.
سرزمینی است که ایمان فلک رفته بباد.
؟

فرهنگ عمید

فلاسفه

فیلسوف

فرهنگ فارسی هوشیار

فلاسفه

(اسم) جمع فیلسوف حکیمان. فیلسوف، حکیمان

فارسی به عربی

سرزمین

ارض، تربه، منطقه

معادل ابجد

سرزمین فلاسفه

623

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری